Voor en na: de keuken

Sinds maart vorig jaar wonen wij in ons huis en meteen van bij het begin zijn wij begonnen aan het opknappen ervan. Prioriteit lag bij de benedenverdieping (de woonkamer en de keuken) want in de woonkamer zat vocht in de muren en in de keuken was het bruin. Alles schreeuwde om opfrissing. In april kregen we er zelfs een deadline bij, want toen ontdekte ik dat ik in december ging bevallen. "Geen probleem", dacht ik, "dat is nog keilang! Dat krijgen we wel in orde!". Blijkt dus dat dat 'opfrissen', zelfs al is het alleen maar alles schilderen, behangen en nieuwe vloeren leggen, langer duurt dan je denkt. Dus naarmate mijn buik groeide, groeide ook mijn frustratie en spendeerde ik menig avond huilend tussen de rommel "want dat gaat hier nooooit op tijd in orde komen!!". Dat deed het gelukkig wel, zo min of meer. De vloer in onze woonkamer lag er op 10 december, op 17 december ben ik bevallen... Maar de woonkamer, dat is voor later, nu eerst onze keuken!

De keuken was een allegaartje van deprimerende kleuren. De vloer, het plafond, de bakstenen muur, de keukenkastjes, de tegeltjes een misselijkmakend bruin, het behang een afgeleefd beige en de chauffage en de deuren gruwelijk geel. "Dat schilderen we wel even", dacht ik. Dus schilderden we het plafond, de bakstenen muur, de keukenkastjes, de tegeltjes, de chauffage en de deuren en stond ik met zwangere buik overschilderbaar behang te plakken (dat we dus nadien ook nog moesten schilderen, ah ja...). Die lelijke bruine vloer waarvan we eerst hadden gezegd die niet te vervangen, werd bij nader inzien toch bedekt met een grijze vinyl. En ik vroeger maar zeggen dat ik nooit of te nimmer zelf vinyl zou kiezen...

Gelukkig hebben wij goede vrienden, want met een paar helpende handen, heel veel geduld en heel veel verf is dat hier allemaal in orde gekomen!

Er is hier nog wel wat werk aan de winkel hoor. De koepel moet vervangen worden door een geïsoleerd, waterdicht en veel helderder exemplaar en dat stukje stof dat je daar aan de deur ziet hangen is een geïmproviseerd kattenluikje naar de veranda, waar je een stuk van een kast ziet die nog in elkaar moet worden gezet. En eigenlijk moet die veranda zelf ook nog weg... *zucht* Alles op zijn tijd...