Dag 5 en 6: Kopenhagen en rustdag

“Huh, zaten jullie niet in Zweden? Wat zitten jullie dan opeens in de Deense hoofdstad te doen?” Het is waar dat er volgende week nog een weekje Denemarken op de planning staat en dat het logischer zou zijn als we dán een bezoekje zouden brengen aan Kopenhagen. Maar wij zitten volgende week helemaal in Jutland, het meest linkse deel van Denemarken van waaruit Kopenhagen 2u30 rijden is. Van waar we nu zitten in Zweden zijn we maar een uurtje verwijderd van Kopenhagen, dus reden we gisteren met de auto tot in Malmö en namen van daaruit de trein naar Kopenhagen, om de dure tol op de Oresundbrug te vermijden (50 EUR enkele rit!).

Omdat we maar 1 dagje in Kopenhagen hadden was het een beetje kiezen. Het merendeel van de dag brachten we door in Tivoli, want daar vond Emil het geweldig. Wij trouwens ook. Het park is niet erg groot van oppervlakte, maar het voelt best groot aan als je er doorheen wandelt. Echt vreemd eigenlijk, zo’n attractiepark midden in de stad. Omdat alle attracties er op elkaar zijn geperst, krijg je echt zo’n ‘Rollercoaster Tycoon’-gevoel (voor wie dat computerspelletje zou kennen), waarbij je onder de spoorbanen loopt en je opeens gegil hoort boven je hoofd. Heel het park is ook erg mooi aangekleed. Zelfs de vuilbakken vallen niet uit de toon want die passen mee in het thema. Het is wel niet goedkoop allemaal. Je moet al betalen om binnen te geraken en dan nog eens per attractie. Omdat het allemaal in Deense kronen te doen was had ik er eigenlijk niet echt een goed besef van wat ik aan het uitgeven was (ai ai, mijn YNAB…).

We wilden toch nog wat van de rest van de stad zien, dus persten we nog net een paar toeristische highlights in onze dag: de klim in de Rundetaarn en een wandelingetje langs het drukke Nyhaven. Ik wilde ook nog langs de bibliotheek passeren zodat ik die ‘gitaarfoto’ kon maken die iedereen maakt. Checkt af!

De voorbije dagen waren best vermoeiend, dus lasten we vandaag (op onze eerste regendag) een rustdagje in in ons huisje. Het is een typisch rood huisje zoals je ze hier in Zweden overal ziet. Alleen jammer dat hier geen wifi is en een zeer slechte internetverbinding. Lekker back to basics zou je zeggen, maar als ik dat wou was ik wel ergens gaan kamperen in de wildernis. Zonder internet zitten is toch vooral vervelend als je iets wil opzoeken, wil bloggen of blogs wil lezen als blijkt dat het boek dat je meebracht toch niet helemaal je ding is. In de namiddag gingen we toch nog even wandelen in een natuurdomein hier in de buurt, maar dat eindigde allemaal wat in mineur toen het bezoekerscentrum gesloten bleek te zijn wegens verbouwingen, het landschap niet bijster aantrekkelijk was en Emil meerdere scènes maakte omdat hij moe was en niet meer wou stappen. Niemand heeft ons ooit gezegd dat op reis gaan met kleine kinderen gemakkelijk zou zijn…

Observaties

• Nagenoeg alle eetkraampjes die we hier zagen op de toeristische plekken verkopen, naast de obligate hotdog met knäckworst, ook altijd fruit.
• Sinds we hier zijn zagen we al heel veel dubbele buggy’s. Ik vermoed dat dat te maken heeft met het feit dat de Zweden zo lang ouderschapsverlof hebben en dat ze hun kinderen dus korter op elkaar krijgen om zo langer thuis te blijven. Zo’n dubbele buggy zou nu eigenlijk wel een gerief zijn, nu Emil het vertikt om zelf te wandelen...
  
  

Kindvriendelijk?

In Tivoli zijn er aparte verschoonhokjes voor je baby die je op slot kan doen en voorzien zijn van een verzorgingskussen, een eigen wasbakje en een toilet.