Mijn tips voor een geslaagd weekmenu

Je kent dat wel, je komt thuis van je werk en je hebt honger. Je kinderen nog meer. Die staan zelfs meteen in de keuken om te zien wat daar allemaal al te rapen valt. Straks moeten ze nog in bad en je moet zelf nog in de douche, boterhammen maken voor school voor de dag nadien, nog even een wasje insteken en je wil toch nog graag dat ene programma zien en als het kan nog wat lezen voor het slapengaan. Dan wil je dat het avondeten snel en vlot op tafel staat, zonder eerst nog langs de winkel te moeten passeren en jezelf te pijnigen met de vraag "Wat gaan we vanavond eten?".

Zo is dat toch bij ons.

Daarom hebben wij sinds een paar jaar een weekmenu en ik kan niet meer zonder. Serieus. Ik ga één keer per week naar de winkel om alle inkopen te doen voor de week erna. Tenzij ik iets vergeten ben of voor een bepaald gerecht verse ingrediënten nodig heb, dan loop ik tijdens de middagpauze even tot bij Albert in de buurt.

Zaterdagochtend is mijn weekmenumoment. De kinderen houden zich dan in meer of mindere mate in stilte bezig, ik drink een koffie en maak mijn menu (van zaterdag tot vrijdag) en mijn boodschappenlijstje voor de winkel. Zet u er even bij en dan geef ik u wat tips. Wil je ook graag een koffie?



Vlees in het begin, vegetarisch op het einde

Een menu een week op voorhand maken, dat is ook rekening houden met de versheid van je ingrediënten. Je kan namelijk niet op zaterdag al gehakt kopen voor de donderdag nadien, want tegen dan wil je dat niet meer opeten. Daarom plan ik onze vleesgerechten altijd in in het begin van de week. De tweede helft van de week eten we dus vaak vegetarisch, of eten we vis uit de diepvriezer. Of een lasagne waar je zelf niets meer aan moet doen, behalve hem in de oven schuiven.

Hou een receptenlogboek bij

Doorheen de jaren ben ik recepten beginnen opschrijven in een notitieboek. Meestal haal ik mijn inspiratie online en die recepten kan je makkelijk op je Pinterest zwieren, maar met recepten uit tijdschriften of lekkere gerechten die je bij een vriendin at, ligt dat nogal moeilijk. Vandaar dat schriftje dus. Ik schrijf er soms ook commentaren bij voor mijn toekomstige zelf (slecht geheugen, weet je wel): "jammie" is een goed teken, "niet lekker" dan weer niet.

Maar ik zou niets zijn zonder mijn apps. Op Pinterest heb ik een bord met allerlei recepten ter inspiratie. In Evernote hou ik een lijstje bij van alle geslaagde gerechten die we al aten. Dat lijstje neem ik er sowieso altijd standaard bij bij het opstellen van een weekmenu, want de inspiratie is soms moeilijk te vinden. Ik heb er ook niet altijd de goesting voor om nieuwe recepten uit te proberen, dus een lijstje met wat al werkte in het verleden, is voor mij onmisbaar. Neem er gerust een paar kookboeken bij op momenten dat je wel eens iets nieuws wil proberen.

Gun jezelf een joker

Er is altijd (minstens) één dag per week waarop we allebei doodmoe thuis komen, geen zin hebben om te beginnen koken (of geen zin hebben in de opkuis achteraf), waarop we naar elkaar kijken tot één van ons zegt, "Frituur?". Dat is de jokerdag. Ik plan er elke week eentje in, meestal op donderdag. Weg de illusie dat het hebben van een weekmenu garant staat voor evenwichtige, gevarieerde en gezonde voeding. Laat de frietjes, nasi goreng en pizza maar komen! 

Maak een boodschappenlijstje

Wunderlist, nog zo'n geweldige uitvinding, gebruik ik voor het boodschappenlijstje. In de winkel loop ik het liefst rond met een papiertje waarop ik alles kan doorkrabben. Maar het lijstje op Wunderlist gebruik ik wel als ik boven in de badkamer sta en merk dat de handzeep bijna op is. Of als ik me op het werk opeens herinner dat ik nog babydoekjes moet kopen. Wat op de Wunderlist staat, wordt als eerste op het boodschappenlijstje geschreven en nadien aangevuld met alle nodige ingrediënten voor het weekmenu.

Winkelen met een boodschappenlijstje voorkomt ook dat je met te veel thuiskomt dat je eigenlijk niet nodig hebt, of met minder dan je eigenlijk wél nodig hebt. Soit, iedereen winkelt toch met een lijstje, ik moet u dat niet vertellen.

Wees flexibel

Zoals dat gaat op meerdere vlakken, als je jezelf te veel druk oplegt, ligt mislukking al gauw op de loer. Een weekmenu is geen geschreven wet, dus je kan de gerechten doorheen de week gerust wat van plaats wisselen als je dat beter uitkomt. Bij ons gebeurt dat zowat elke week.
Als wij een vaag geplande avondactiviteit hebben waarbij de kans bestaat dat we niet thuis zullen eten, voorzie ik een gerecht dat lang houdbaar is (en dus kan worden vooruitgeschoven) of dat ik vanuit de diepvriezer kan bereiden en dus kan laten zitten. Fishsticks met spinaziepuree bijvoorbeeld. Ook altijd een hit bij de kindjes trouwens.

Hang het menu op de ijskast

Of op een andere voor iedereen zichtbare plek in de keuken. Zodat niemand (behalve de kinderen dan misschien) aan jou komt vragen wat er op het menu staat. Ik duid doorheen de week ook aan, met pijltjes, wanneer er iets van plaats verandert. Of ik zie ook duidelijker wanneer ik s'avonds iets moet voorbereiden voor de dag nadien: (koude) tabouleh maken bijvoorbeeld of vis uit de diepvries halen om te laten ontdooien.

Ah ja, mijn weekmenu schrijf ik nu neer op de handige en overzichtelijke jaarkalender van Mme Zsa Zsa, die je kan downloaden en afprinten. Er is zelfs een Facebookpagina voor als je wat extra inspiratie zoekt.

Maak jij al een weekmenu en wat zijn jouw ultieme spelregels hierbij?