Vanaf nu hebben het lief en ik een gezin! Het is nog te vroeg voor een mensenbaby (ja, toch wel hoor!), maar zo'n poezenbaby, daar was ik al lang op aan het wachten! Enige twijfels van het lief, de huisbaas en mezelf hebben ervoor gezorgd dat ik anderhalf jaar van mijn leven heb doorgebracht zonder kat in huis (en ja, op de één of andere manier ben ik die periode zonder al te grove emotionele letsels kunnen doorkomen). Maar nu, is er Mimi.
Dat is tof, want Mimi:
- jaagt s'ochtends op onze bewegende voeten die ze ziet bewegen onder de lakens. Wie heeft er nu een wekker nodig?!
- rent als een gek met ADHD van de keuken naar de woonkamer en weer terug.
- maakt schattige geluidjes als ze als een gek met ADHD van de keuken naar de woonkamer rent (en weer terug).
- is zichtbaar blij als wij terug thuiskomen.
- heeft de bladeren van onze mooie kamerplant al tot de helft gereduceerd (minder tof)
- zorgt voor gezelschap en een gezellige huiselijke warmte.
Mimi is tof.
blijkbaar heeft haar broertje dezelfde kenmerken
BeantwoordenVerwijderengroetjes amber
Ooooo! Zo wijs! Ik wil al jaren een kat. Maar ik zie dat niet zitten op een appartement. En we wonen op het 2e dus ze kan niet naar buiten via de garageboxen. Dus ze zou de hele tijd in het appartement moeten blijven en ik kan dat niet over mijn hart krijgen... :-( 't is wachten tot we een huis met een tuin hebben...
BeantwoordenVerwijderen