Eureka! Ik heb een rok gemaakt!

Een van de voornaamste redenen waarom ik vorig jaar in september naailessen ben gaan volgen, was dat ik dan zelf een eenvoudige rok in een leuke stof zou kunnen maken. In de winkel vind ik namelijk nooit mijn goesting in rokken. Vaak hebben rokken téveel tierlantijntjes, zitten ze niet comfortabel of zijn ze ronduit saai.

Ik wou dus zelf een rok maken! Het maken van een rok ging echter niet zomaar van een leien dakje. Al snel nadat ik mijn eerste naailessen kreeg besefte ik dat ik met mijn pas opgedane basiskennis nog niet meteen aan een rok toe zou komen. Dus maakte ik wat tassen en zakjes en kleine prulletjes, en ik was daar al best tevreden over.

Maar de gedachte aan die rok liet me niet los, zeker niet toen ik het Internet begon af te schuimen en blogs zag van mensen die ook nog maar pas naaiden en daar al met hun zelf gemaakte rok stonden te paraderen.

Ziehier het relaas van mijn eigen rok, die ik heden ten dage in mijn kleerkast mag hangen.

Fase 1: Poging tot patroontekenen
Niet de meest eenvoudige fase, maar dankzij Tante Hilde werd deze berg toch al ietsje minder hoog. Nu ja, niet in eerste instantie. Toen ik de handleiding voor dit patroon voor de eerste keer las, dacht ik dat ik zowaar een andere taal aan het lezen was. De tweede keer dat ik mij geconcentreerd boven de tekst boog, kreeg ik dan toch een patroon uit mijn potlood! Toen ik, al helemaal geënthousiasmeerd, vlijtig mijn stof begon te knippen en de voorste helft van mijn soon-to-be-rok voorhield besefte ik dat ik nooit of te nimmer in deze rok zou passen.

Fase 2: Een patroon!
Licht gefrusteerd en zwaar teleurgesteld gooide ik alles toen maar in een hoekje, tot ik een paar maanden later deze dame om raad vroeg. Zij wist me te vertellen dat ik mijn maten best wat ruimer nam, de rok minder recht moest maken en voldoende naad moest tekenen.
En toen lag er -eindelijk- een goed passend patroon op mijn tafel!

Fase 3: Toch maar een proefrok maken
Allemaal goed en wel, dat patroon, maar (met mijn eerste ienie mienie rok in gedachten) vertrouwde ik het zaakje toch nog niet helemaal. Hoe moest ik dat ding nu in elkaar gaan zetten! Met wat overtollige gordijnstof maakte ik eerst een proefrok, die helemaal niet mooi zat (want IKEA-gordijnstof is, u raadt het nooit, nogal stijf!), maar wel paste.

Fase4: Tijd voor het echte werk

Stof van Julija's shop



Zij die zich door deze hele blok tekst hebben moeten worstelen, worden dan nu toch beloond met een foto van het eindresultaat. Met dank aan nogmaals deze dame, waardoor ik wist hoe ik mijn rok moest voeren en hem een beetje deftig in elkaar kon zetten. De nepen vooraan heb ik wel langer gemaakt dan in het patroon werd voorgeschreven, omdat de stof vooraan, bij het stappen, opbolde. Langere nepen losten dit probleem op! Hoera!



Als u me nu wil excuseren, ik ga nog een rok of 5, 6 maken...

* * *