Volgens lilith van Tales from the crib is het toegelaten om zo af en toe eens gewoon wat foto's of random zaken te bloggen om je blog in leven te houden als je even geen tijd hebt voor een uitvoeriger blogbericht. Tijd lijk ik even niet te hebben, dus bij deze, wat me de laatste weken bezig houdt (voornamelijk babygedoe eigenlijk...):
1. Emil leren om groentenpap te eten. Borstvoeding blijft zijn voornaamste voeding, maar als ik thuis ben oefen ik al wat met groentjes. Ik heb alleen het gevoel dat hij daar helemaal nog geen zin in heeft. Geen probleem, ik blijf voorlopig kolven op het werk (valt trouwens keigoed mee, dat kolven op het werk! Zie foto, want ik zit elke dag één uur in het EHBO-lokaal met dit uitzicht!)
2. 'S morgens een slapende Emil achterlaten. Niet gemakkelijk...
3. Samen met F. stickers kleven in het WK-boek. Ja, hij heeft zo'n Panini-boek en betaalt 60 cent voor een zakje van vijf stickers terwijl hij 600 stickers nodig heeft. Maar die WK-koorts, ik vind dat wel gezellig en ik kleef graag stickers.
4. Het huishouden proberen los te laten, minder van mezelf verlangen en daarmee samenhangend proberen te stoppen me te vergelijken met anderen. De laatste tijd denk ik daar vaak aan, aan hoe mensen alleen het beste van zichzelf laten zien op Facebook en blogs. Soms word ik daar erg gefrusteerd van. En kwaad. Ik ben een gigantische controlefreak, maar dat wil niet zeggen dat ik alles ook onder controle heb. Verre van. Extra gefrustreerd, dat word ik er wel van. En ik weet wel dat dat menselijk is, dat mooi inpakken van ons leven, ik doe het zelf ook. (Vandaar even de niet opgesmukte foto's in deze post, slechte belichting en al!)
Het vraagt moed om je kwetsbaar op te stellen en je vuile was buiten te hangen. Hebben anderen daar eigenlijk wel recht op? Is dat niet iets dat je voor jezelf moet houden? We leven in een tijdperk waarin we alles (lees: de goede dingen) maar met iedereen moeten delen. Ik vind dat raar. En toch blog ik zelf ook. Moeilijke kwestie.
Als gevolg hiervan heb ik met mezelf afgesproken om blij te zijn met de dingen die ik heb ipv te verlangen naar dingen die ik wil. Meestal lukt dat goed. Emil is het allerbelangrijkste in mijn leven en met hem erbij is het makkelijker om het rooskleurige in dingen te zien.
5. Ik werd genomineerd voor een Liebster award. Twee keer zelfs! Ik beloof dat ik er snel werk van ga maken, want ik vind dat tof, genomineerd worden. Wordt zeker vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten