dinsdag 29 augustus 2017

Onze mooiste kinderboeken van het moment

Boeken zijn al zolang ik me kan herinneren een deel van mijn leven. Mijn geheugen is een zeef, maar de bibliotheekbezoeken, hoe nerdy het ook mag klinken, die herinner ik me nog. Toen ik klein was, samen met mijn mama naar de jeugdbibliotheek en toen ik wat ouder was, alleen met de fiets om te gaan snuisteren bij de volwassenen. Toen ik bij elk bezoek steevast vijf boeken mee naar huis nam, die drie weken later allemaal gelezen waren. Ach, wat een tijden!

Sinds ik kinderen heb is de liefde voor het kinderboek er bijgekomen (en lees ik geen vijf boeken meer op drie weken tijd ...). Er zijn zoveel geweldig mooie prentenboeken op de markt, die een honger kweken die nooit gestild kan worden. Een honger die ik bij mijn eigen kinderen ook probeer aan te wakkeren en voorlopig lukt dat vrij goed. De collectie kartonnen woordenboekjes wordt nu ook al door Marie vakkundig uit de boekenkast gezwaaid en regelmatig betrap ik haar erop dat ze rustig aan het bladeren is. Komt goed.

Voor Emil zoek ik nu vooral naar mooie prentenboeken met niet al te veel tekst, zodat we niet te lang bij dezelfde prent moeten blijven hangen. Liefst ook geen te lange verhalen, waarbij hij halverwege toch besluit dat hij liever nog wat met de auto's wil gaan spelen. Of prentenboeken die ook nog veel aan de verbeelding overlaten, zodat we het verhaal in onze eigen woorden kunnen vertellen of gewoon wat kunnen wijzen.

Dus, wat zijn onze favoriete kinderboeken op dit moment? Ik selecteerde er een paar die het vaakst uit de kast worden gehaald.

1. De leeuw in de muis (Rachel Bright & Jim Field, Gottmer)

'De leeuw in de muis' gaat over een leeuw en een muis. Dat had ik je niet moeten vertellen. Het is een verhaal over dat er in ieder van ons zowel een moedige leeuw als een bange muis woont en dat het niet uitmaakt hoe we er langs de buitenkant uitzien. Een kleine muis is stiekem jaloers op de sterke leeuw die altijd en overal in de belangstelling staat. Maar hij blijft niet bij de pakken zitten en besluit aan de leeuw te gaan vragen hoe hij ook zo luid kan leren grommen. De leeuw blijkt echter niet zo stoer als hij eruit ziet.

Als de prachtige tekeningen je niet kunnen vermaken, dan zal de mooie gekruiste rijm het wel zijn, waardoor je kind de zinnen kan afmaken, dat is behoorlijk ... Juist ja.


2. Dierenwereld (Hanako Clulow, Veltman Uitgevers)

In dit boek leert je kind welke dieren wonen in het bos, op de savanne, op de noordpool, in de vijver ... Per dier of boom staat er wat meer uitleg waar je over kan vertellen. Op oudere leeftijd kunnen kinderen zelf al lezend op ontdekking gaan. Leuk is ook telkens het flapje waardoor je ook ín de grot, of ónder het water kan piepen. Ik leer er zelf ook van bij, want wist jij bijvoorbeeld dat een ijsbeer een zwarte huid heeft onder zijn witte vacht? Ik wel (nu).

Dit boek leent zich ook uitstekend voor het vertellen van wat anekdotes. Zo vertelde ik Emil dat ik en zijn papa al eens een vleermuis in het echt hadden gezien in een fort. Dat moet een behoorlijke indruk op hem hebben gemaakt, want hij herhaalt dat straffe verhaal geregeld aan wie het maar wil horen.

Gezellige tekeningen waarop heel wat te zien is en een vracht aan leuke weetjes. Met dit boek kan je zwaar scoren tijdens de 'waarom'-fase van je kleuter.



3. De leeuw en het vogeltje (Marianne Dubuc, Querido)


Eén van mijn persoonlijke favorieten! Er staan maar enkele zinnen in 'De leeuw en het vogeltje', maar de tekeningen spreken voor zich. De eerste keren dat ik dit boek voorlas kreeg ik telkens een krop in de keel, zo ontroerend. Een leeuw in salopet woont in een gezellig huisje en gaat rustig zijn gang. Hij werkt wat in de tuin, leest een boek, vist op de vijver ... het goeie leven. Op een dag landt er een gewond vogeltje in zijn buurt en leeuw beslist dat het vogeltje bij hem mag blijven. Ze overwinteren samen terwijl het sneeuwtapijt buiten dikker en dikker wordt. Maar in de lente begint het bij het vogeltje weer te kriebelen om te vertrekken. Droefnis alom. Of toch niet?

Zo mooi.


4. Tiny (Gijs Haag & Marcel Marlier, Casterman)

Een Belgische reeks waar we, vind ik, trots op mogen zijn. In de wereld van Tiny is alles regenbogen en zonneschijn en het is net door dat romantische idealisme dat ik de boeken zo mooi vind. Het is een ideale wereld vol gezelligheid en mooie kleren. Als kind had ik zelf een uitgebreide Tiny-collectie, die ik nu ook beetje bij beetje aan het aanleggen ben voor Marie. Dankzij Tiny leerde ik zelf gebakken bokes maken in 'Tiny leert koken'. Ik vond Tiny vroeger altijd meer iets voor meisjes, maar ook Emil vindt Tiny leuk, want hij haalt ze vaak zelf uit de kast. Genderneutraliteit en zo, weet je wel.


Als Emil zelf een boek mag kiezen, zoals onlangs toen we samen in de boekenwinkel waren, kiest hij ook wel eens voor een ietwat ander genre. En laat me het boek daarna hardop lezen in de tram naar huis. Ook leuk uiteraard ...

maandag 21 augustus 2017

Uitstapje: kasteelfeesten in Horst

Vorige week brachten we een bezoekje aan de Rode Ridder in zijn kasteel in Horst. Vorig jaar waren we ook al eens bij hem langs geweest en mochten we zelfs rondlopen in zijn huis. Dit jaar had hij, denk ik, betere dingen te doen, want hij was niet thuis en zijn kasteel was gesloten (misschien was zijn poetsvrouw net bezig). Gelukkig had hij wel weer allerlei ridderlijke activiteiten in zijn hof voorzien.

Zoals daar zijn:
  • Toernooien tussen ridders en een vogelshow met roofvogels.
  • Kraampjes met mede, kazen, worsten en lolly's (want naar 't schijnt waren de ridders vroeger daar zot van).
  • Een avonturenland voor de schildknapen met een hindernissenparcours, een theatervoorstelling, een blotevoetenpad en lessen in speerwerpen.
Er was ook een heks die een toverdrank had gebrouwen waardoor stoute kinderen een kikker zouden worden. Toen Emil dat hoorde tijdens het aanschuiven besloot hij het zekere voor het onzekere te nemen en verwijderde zich subtiel onder de boodschap "Ik wil niet in een kikker veranderen."

Dus lieten we de toverdrank voor wat het was en besloten nog wat te investeren in zijn riddertenue. Vorig jaar wist hij al een zwaard en een schild te bemachtigen. Dit jaar kwam daar nog een helm bij. Een helm die hij beter had gedragen toen hij daarna met zijn zwaard op zijn hoofd sloeg. Naar ik heb horen vertellen gebeurt dat de beste ridders wel eens...

Marie keek, zag dat het goed was en ontdekte pas bij het naar huis gaan dat we haar versierd hadden als jonkvrouw.

Johan, wij komen volgend jaar nog eens terug! Zet de mede al maar koud.








maandag 7 augustus 2017

Het empathisch vermogen van mijn zoon

"Mama, ben je al beter?" Een vinger prikt in mijn wang.
Ik lig in bed, want ik heb buikgriep. Een virusje dat ik overkreeg van de dochter. Cadeautje uit de crèche.
"Nee, mama is nog ziek. Ik moet rusten. Laat me maar even."
"Ik ga bij jou slapen," zegt hij.
"Ok, maar dan moet je wel een pamper aandoen hoor."
Ik hoor voetstapjes naar de badkamer, gemoffel aan de commode en het geluid van een pamperbroekje dat wordt aangedaan. Hij kruipt terug bij me in bed. Hij woelt en prikt me nog wat meer.
"Gaan we slapen?", vraag ik.
"Nee, ik ben niet moe."
Zucht.
"Ga dan maar terug naar beneden."
"Ik wil aardbeien eten. En ook een chocolaatje."

Het empathisch vermogen van mijn zoon? Er is nog werk aan de winkel ...