woensdag 3 oktober 2012

De vastgoedmakelaar voor u ontleed

Vastgoedmakelaars komen in allerlei soorten en maten, zo leert de ervaring ons. Tijd om de verschillende soorten makelaars die wij al tegenkwamen eens onder de loep te nemen.

1. De gladde verkoper
Bij het eerste huis dat we bezichtigden, kregen we al meteen met dit soort van makelaar te maken. Strak in het pak, nonchalant maar perfect gekapt haar, waar al eens een sprietje over het voorhoofd aan durft te ontsnappen. Bedient zich van de zin "ik ben geen verkoper, maar gelukkig gaat dit huis zichzelf verkopen". Het huis dat hij verkocht staat vier weken later nog steeds te koop en is 30.000 EUR gezakt in prijs...

2. De gluiperige dienaar
Opgepast, want deze makelaar komt uit het niets geluidloos aangeslopen om plots glimlachend naast jou te staan. Hij is gedienstig, maar ook een beetje akelig, omdat je hem niet ziet aankomen en omdat hij alleen antwoord op vragen en niets uit zichzelf vertelt. Hij heeft dan ook nog eens een visitekaartje waar zijn hoofd opstaat!

3. De sympathieke huisvader
Je zou meteen een huis kopen van deze makelaar, want hij begint met de minpuntjes van de woning om daarna tot de aantrekking over te gaan en terloops wat over zijn privéleven prijs te geven. Aantrekking is er zeker, want deze makelaar is zo charmant dat je hem bij het verlaten van het huis glimlachend een prettig weekend aan zee met de kindjes wenst.

4. De beginneling
Informeer je alvast goed vooraf, want deze makelaar kent de kneepjes van het vak nog niet en dat geldt ook voor de huizen die hij verkoopt. Hij weet namelijk niet hoe hoog het EPC is en wat het kadastraal inkomen is. Met de handen in de achterzakken van zijn broek staat hij samen met jou voor het eerst mee rond te kijken.

5. De overmatig familiaire
Deze makelaar laat je eerst op haar kantoor langskomen voor wat huizenpeptalk om je daarna mee te nemen voor een wilde rit in haar naar sigaretten geurende wagen. Ze informeert even of je niet van de politie bent, want daar had ze door haar woeste rijstijl in het verleden al problemen mee. Je wordt een beetje misselijk in de wagen (door die sigarettengeur, maar vooral door de scherpe bochten), maar “geen probleem, want ik heb overal airbags laten installeren”. Ze spreekt je meteen aan met je voornaam (alsof je ze al jaren kent) en loopt in het huis de hele tijd te kirren dat zij het huis zelf ook wel zou willen kopen. Laat zich ontvallen “mij kan je vertrouwen”, waardoor je wantrouwen alleen nog maar groter wordt. Later belt ze je op met "Ah, dag Evi, het is hier met Berthe!" zodat je eerst 10 tellen moet nadenken wie er in hemelsnaam aan de andere kant van de lijn hangt.

Wees dus maar op je hoede voor de makelaar, want je weet nooit wat je kan verwachten!

woensdag 8 augustus 2012

Huizenjacht

F. en ik zijn op zoek naar een huis. F., dat is 'het lief', maar hij heeft niet graag dat ik hem zo noem, want hij vind dat vies klinken, dus noem ik hem vanaf nu maar gewoon F.
F. en ik zijn dus onlangs begonnen met de zoektocht naar een eigen huis. Ik woon nog altijd erg graag in het appartement dat wij nu huren, maar elke maand dat niet geringe bedrag op de bankrekeningnummer van een vreemde storten, voelt elke keer wranger aan.

Dat we enkel een terras hebben en geen tuin, dat we geen goede plaats hebben om het afval te dumpen, dat we lieveheersbeestjes en mieren in de slaapkamer hebben en sinds gisteren ook minuscule witte beestjes in de keukenkasten, maakt ook wel dat we zo snel mogelijk iets voor onszelf willen vinden. Een plaats waar we wél een tuin hebben, wél een plaats om ons afval te dumpen en waar we onze eigen beestjes kunnen kweken.

We merken dat we bij de zoektocht naar een huis algauw in spreekwoorden vervallen, want we mogen geen kat in een zak kopen, niet te hard van stapel lopen en zeker niet over één nacht ijs gaan. Ons zuur verdiend geld mogen we niet zomaar over de balk gooien. We zullen ook een beetje door de zure appel heen moeten bijten, want de huizen die we tot nu toe gezien hebben voldeden niet. Maar we mogen ons hoofd niet laten hangen, want na regen komt zonneschijn.

Op zoek naar een huis dus. De spits is afgebeten.

maandag 16 juli 2012

Klein broertje


Normaal gezien kan ik mijn koopgedrag niet zo lang uitstellen. Als ik zeker weet (of soms ook niet zeker weet) dat ik iets wil, MOET ik het meteen kopen. Er is dan geen plaats voor rationaliteit of ik-zal-er-eens-een-nachtje-over-slapen, alleen zo'n gevoel van 'hebben, hebben, hebben' dat ik zelfs lichamelijk voel opborrelen. Het is geen schone eigenschap, die kapitalistische, materialistische en egoïstische koopdrang van mij. Daar ben ik me van bewust. Niettemin bezit ik ze, dus kan ik er maar beter voor uitkomen.
Dit gezegd zijnde ben ik behoorlijk trots op mezelf dat ik zo lang heb gewacht met het kopen van een overlock. Ik praat daar al over sinds vorige zomer en liet mij soms vanuit het niets de zin 'ik wil een overlock!' ontvallen. (Degenen die zich toen zorgen om mij maakten, dat was voor niets nodig...denk ik...)

Die overlock heb ik ondertussen al enkele weken, maar hij en ik hadden eerst wat quality time samen nodig voordat ik hem met de wereld wou delen. Mijn naaimachine heeft er dus een klein broertje bij (Brother 4234D)! Nu ja, klein...


De resultaten van onze quality time zal ik binnenkort wel eens laten zien. En ja, die boekenkast daar vanachter zal ik ook wel eens opruimen, beloofd...

En wat doet Mimi terwijl ik T-shirtjes en rokjes maak? Mijn goede wasmand inpalmen tiens...





vrijdag 13 juli 2012

Hipp(i)e Aidyn

Als neefje Aidyn niet scoort in deze outfit, dan moeten zijn lange blonde haren en blauwe ogen maar het werk doen...



Het hemdje is het Apple-patroontje uit de Ottobre 3/2010, dat u ook al hier, hier of hier zag (eigenlijk zo'n beetje overal in naaiend blogland, want dit patroontje is een geschenkje uit de hemel, want mooi en helemaal niet zo moeilijk). Als u dat zelf ook eens wil proberen, lees dan zeker de tips van mamasha!



Wie vaak blogs leest, had natuurlijk de broek al herkend. Het is de Jacobbroek, waarvan het patroontje werd verkocht voor het goede doel Van Katoen. Ik dacht dat ik ergens had gelezen dat je dat nu gratis kon krijgen?? Ik ging voor een full option met rits en al! Goed dat ik net een broek had leren maken in de naailes. Het ontstaan ervan leest u hier. Andere Jacobbroeken zijn hier of hier te bewonderen. Ik had ergens een heel erg mooie gezien op een blog, maar die vind ik nu natuurlijk niet meer terug. U zal het met deze moeten doen...







zondag 8 juli 2012

Make-it-workshop

Als u hier af en toe eens over de vloer komt, dan weet u dat ik werk in de uitgeverij die de broedplaats van MmeZsaZsa's "Allemaal rokjes" is. Als u hier niet af en toe eens over de vloer komt, wel..., dan weet u dat nu. En als u niet weet wat een MmeZsaZsa of een "Allemaal rokjes" is, dan kan u dat hier allemaal lezen.

Toen het boek pas verschenen was, verschenen ook her en der op de bureaus van mijn collega's steeds meer "Allemaal rokjes" boeken. Zelfs op die van de mannen... Tijdens een middagpauze verzuchtte iemand dat stap 1 (het kopen van het boek) nu wel gezet was, maar dat stap 2 (ook effectief zelf een rokje maken) toch maar op zich liet wachten.

Dus dacht ik bij mezelf (en dat dacht ik luidop daar in de eetzaal): "Ik zal eens een workshop organiseren hier op het werk om een rokje te maken." Ik lachte er maar wat bij, want serieus, ik zou eens een workshop gaan geven zeker?!

Maar de reacties waren nogal enthousiast en dus bevond ik me een maand later, na het werk in onze eetzaal, omringd door 8 vrouwelijke collega's en hun naaimachine. Ik ging hen op twee avonden leren om het wikkelrokje van MmeZsaZsa te maken.

Slik! Als u nu denkt dat ik, Project Runway-gewijs, als een elegante Tim Gunn, de kin ondersteunend op de hand, langzaam door de kamer struinde met bedenkelijke blik en af en toe wuivend met de hand "carry on people!" uitriep, dan heeft u daar niet zo'n geheel correct beeld van.

Ik vloog eerder van hier naar daar, van de ene collega naar de andere, want daar zat de draad weer verstrikt in de naaimachine, en oh... daar weet iemand niet hoe dat ene stukje in het andere past, en daar is iemand die al bijna verkeerd aan het knippen is! De haren wild, de voeten pijn en het zweet in de oksel, kan ik moe en voldaan toch zeggen dat ik 8 collega's hielp een rokje te maken, en dat voelt toch behoorlijk goed...

Twee avonden zijn klaarblijkelijk nét iets te kort om uit het niets en als beginneling een rokje te maken (vele rokjes bleven in de workshop onomgezoomd), dus foto's van het resultaat moet ik u helaas verschuldigd blijven, maar hier alvast een sfeerbeeld...

"Make it work!"



zondag 29 april 2012

Multitasken

Toen wij hier drie jaar geleden in ons appartement kwamen wonen, hebben we zo goed als elke kamer geschilderd: de hal, het bureau (2 x), de woonkamer, de eetkamer, de keuken, de gang en de slaapkamer werden allemaal onder handen genomen. Alleen de berging en de badkamer bleven buiten schot. Het toilet was het laatste project. Maar zoals dat zo vaak gaat met langdurige projecten, die word je een beetje beu. Het toilet was door de vorige huurders geschilderd in een flets groen, waarmee zij ook alle andere kamers hadden beklad en die het statige herenhuisgehalte van het appartement geen eer aan deed. Ik werd een beetje misselijk van die kleur, dus verdween die in alle andere kamers snel onder een verse laag verf.
Het toilet wou ik in hetzelfde paars schilderen als de gang, maar halfweg besefte ik dat dit misschien toch net iets te donker zou worden. Dus stopte ik. En bleef het toilet 3 jaar lang (!) half paars en half flets, misselijkmakend groen.


Ja, lelijk, ik weet het. 

Maar vreemd genoeg word je daar stilaan aan gewend (hoewel ik mij altijd had voorgenomen dat nooit te worden als het op ons interieur aankwam!). Tot het mij onlangs weer erg hard begon op te vallen en het mij steeds meer begon te irriteren. Tijd voor verandering! Geen loze afspraken met mezelf deze keer van "ik zal wel eens verf kopen" en dat dan gewoonweg niet doen. Nee! Gewoon naar de winkel gaan en verf kopen! Ik zocht een leuke poster op het internet om op te hangen, om als stimulans te dienen en gisteren kocht ik de verf. Man, verf is duur trouwens?! Ik was dat alweer vergeten...

Misschien komt het omdat ik binnenkort een afspraak moet maken met de oogarts, dat ons toilet er ineens uitziet als een oogartsenkabinet. Alles begon met de poster die ik hier vond. De zijmuren en het plafond (dat ook groen was!) werden leliewit en de achterwand is de kleur 'Turkse steen' van Levis. Wie kan de kleine lettertjes lezen?


Omdat ik terwijl wel een hongerke aan 't kweken was van al dat zwoegen, maakte ik tussendoor ook nog wat appelflappen, naar het recept van Sofie Dumont uit 'Goe gebakken'. Therapeutisch, dat kneden!


Erg lekker, hoewel ik de gist toch nog erg proef doorsmaken. Misschien is het iets dat ik verkeerd heb gedaan? Niettemin de moeite om eens te proberen, want het is echt niet moeilijk! 

Het receptje voor de appelflappen is hier te vinden. Ons toilet is te bezichtigen na afspraak.


maandag 9 april 2012

Tuk op tricot

Niet lang na mijn vorige blogbericht was er een stoffenverkoop van Fragile, toevallig niet ver vanwaar ik woon en werk. Ik nam een halve dag verlof om niet volledig uit de boot te vallen, want het was tenslotte ook de eerste stoffenverkoop waar ik naartoe ging. Blijkbaar was er na een halve dag al heel wat verdwenen, maar ik kon toch nog 2 x 2 meter stof bemachtigen. Een zwarte met blauwe bolletjes en een zwarte stof met kleurige bloemen.

Met de handleiding die ik hier vond, ging ik meteen aan de slag aan mijn eerste tricotkleedje ooit. Een jaar eerder had ik mij daar al eens aan gewaagd, met een ultradunne tricot en een slechte naaimachine, dus die blunder was ik nog niet zo lang te boven gekomen. Maar ondanks het gebrek aan overlock, dacht ik het erop te wagen met mijn gewone naaimachine! Nu ja, die overlock, die komt er binnenkort wel, want af en toe werd mijn naaimachine (voor het eerst ooit) weerbarstig! De draad dunde uit en knakte steeds bij de stretchsteek en mijn stof werd bij momenten ruw in de machine getrokken, met gaatjes in mijn tricot tot gevolg. Ik kan u vertellen dat er nogal wat werd afgevloekt! Maar uiteindelijk bleek die tricot niet de horror te zijn waarvan ik angstig hoorde fluisteren sinds ik anderhalf jaar geleden ben beginnen naaien. Een beetje zelfvertrouwen, meer heb je eigenlijk niet nodig (wat ook helpt is de tricot-handleiding van Mamasha).



Ik vind die stof eigenlijk niet zo heel mooi, maar begon hiermee als een soort testkleedje, voor moest dat trictotexperiment compleet mislukken. Maar nu komt dat tweede kleedje er natuurlijk niet meer van...

Helemaal gebeten door de tricotmicrobe ontleedde ik daarna een oud T-shirtje dat als gegoten zat, maar waarvan de oksels na menig zwetende zomerdag niet meer proper te krijgen waren. Maar dat is voor de volgende keer, want ik heb daar nog veel meer over te vertellen en ik heb nog geen foto's en één van de twee T-shirts die ik maakte heeft zelfs nog geen mouwen. Ik loop een beetje vooruit op de feiten.

Ondertussen droom ik wel al wat van die overlock...

zondag 4 maart 2012

Allemaal rokjes

Ik had u een rokblog beloofd en een rokblog krijgt u. U krijgt zelfs in chronologische volgorde alle rokjes te zien die al ooit (afgewerkt) van onder mijn naaimachine zijn gerold. Allemaal, behalve deze hier, want die heeft u (misschien) al eens gezien. Rokje nummer 1 was dat, zonder blinde rits, zonder beleg en bovenaan afgewerkt met een biais. Voor wie dit Chinees is, zo ziet dat er dan uit:
Niet zo heel netjes dus, maar dit stukje zit dan ook strategisch verborgen onder een truitje. Na rokje nummer 1 volgde in de zomer rokje nummer 2, in aarbeienmotiefje en onderaan afgewerkt met een opgestikt lintje.

Maar ook hier geen blinde rits en een niet echt propere afwerking, maar eigenlijk is er geen kat die dat ziet (afgezien van die rits misschien). Alleen voel ik me in dat stofje eigenlijk maar 10 jaar oud...

Rokje nummer 3 was blauw en had bolletjes en werkte ik af met een versiering die ik elders op een blog had gezien (excuses, ik weet totaal niet meer waar). In ieder geval had zij het idee zelf 'gestolen' van één of ander rokjesmerk dat van die versiering hun handelsmerk had gemaakt. Soms twijfel ik of mijn heupen er niet te breed uitzien in deze rok, omdat die toch wel serieus geaccentueerd worden. Wat denkt u daar eigenlijk van?
Het patroon is  er eentje van Burda (nr. 8176) trouwens, voor de liefhebbers.

Ik moet hem alleen nog eens strijken precies...

Rok nummer 4 is eigenlijk de rok waar ik het meest tevreden over ben en die ik ook het vaakst draag. Vanaf hier is de afwerking ook beter en alleen maar blinde ritsen (of halfblind in sommige gevallen...)! Het is een patroon uit de Knipmode dat in blogland nogal populair is (ontdekte ik achteraf). Andere maaksels hiervan kan u hier, hier of hier ontdekken. Achteraf bekeken had ik die plooi liefst een eindje dichtgestikt, want nu hangt die zo open als ik ga zitten of gebruik maak van mijn zakken. De rode knoopjes zijn strategisch geplaatst op plekjes waar de stof een beetje trok, maar dat moet ik er misschien maar niet bij vertellen. Euh... die knoopjes zijn dus louter ter versiering! De stof is blauwe polyester en dat kreukt zo niet gelijk een katoenen rok (want daarvan krijg ik het op mijn zenuwen).
 


Rok nummer 5 is mijn naailesrok en omdat ik nog helemaal in de ban was van stolpplooien, koos ik ook daar voor een plooi, deze keer in een groene polyester. We vertrokken in de naailes vanuit een rechte rok, op maat getekend, maar uiteindelijk bleek het eindresultaat nog een maatje te groot te zijn en past de rok ook niet zo mooi aan (kijk maar naar die bolling aan mijn linkerkant, dat is dus níet mijn heup hè...). Die plooi ziet er echter verdomd goed uit...

Rok nummer 6 is de laatste creatie en maakte ik in een glanzende rood-witte-bolletjesstof van Julija's shop. De voorkant versierde ik met een knopenpat. Als jullie binnenkort allemaal het boek van Mme ZsaZsa kopen, dan weten jullie ook hoe je dat doet, want dat wordt daar allemaal stap voor stap in uitgelegd! Eigenlijk is dat iets keisimpel voor toch een mooi resultaat.

Voor deze rok vertrok ik van hetzelfde patroon van de Knipmode, liet de zakken weg, deed de nodige aanpassingen voor het knopenpat en maakte hem 5 cm wijder onderaan. Toch is dit rokje niet zo zwierig als ik gehoopt had, maar het is wel een ideaal zomerrokje lijkt me.

En nu wil ik graag een kleedje maken, in tricot of zo! De oh zo gevreesde tricot, waar ik me ooit al aan waagde en het gauw weer opgaf! Wat gaat dat geven!?

zaterdag 28 januari 2012

MmeZsaZsa's redacteur

Wie naait en een blog heeft, kent haar zeker. Wie naait en op het Internet surft vast ook en wie alleen maar naait en niet zo actief is op het wereldwijde web heeft haar naam vast ook al wel eens horen vallen. MmeZsaZsa is de blogster aller bloggers onder de naaisters, het lichtend voorbeeld, de 'naai-mama' (hoewel dat een beetje vreemd in de oren klinkt). MmeZsaZsa, u weet het of u weet het niet, brengt in maart haar eerste boek (jaja, eerste, want ik hoop dat er nog meer zullen volgen!?) uit met allemaal rokjes, zowel voor kinderen als voor vrouwen.

Toevallig wordt dat boek uitgegeven in de uitgeverij waar ik werk en toevallig ben ik daar redacteur en toevallig ben ik de enige in het hele bedrijf die naait en toevallig hebben ze mij (mij!)gevraagd om MmeZsaZsa's boek op inhoud te controleren, waarmee ik officiëel 'haar redacteur' word. Ik krijg dan al meteen van die beelden in mijn hoofd zoals je in films schrijvers wel eens hoort praten over hun 'editor', die hun boek mee vormt geeft en die vermeld wordt in het dankwoord, want 'without my editor this book was not possible'.
Nu ja, zo ingrijpend zal mijn invloed nu ook weer niet zijn (terug met de voetjes op de grond...), maar ik ben al ongelooflijk blij dat ik als één van de eersten het volledige boek van MmeZsaZsa in handen krijg en dat ik dan nog met kritische blik moet pieren naar foutjes die over het hoofd zijn gezien.

Als jullie binnen twee maanden MmeZsaZsa's boek in handen houden en een foutje ontdekken weten jullie bij wie jullie mogen komen klagen...

Laat ik afsluiten met een welgemeende JOEHOE!!

dinsdag 17 januari 2012

Geluk zit in de kleine dingen...





... zoals het opruimen van de kerstversiering en bloemetjes kopen voor jezelf...