zaterdag 15 oktober 2011

Handleiding: hoe maak ik een Halloweenpompoen?

Het is herfst! Een gezellige periode waarin het langzaamaan kouder wordt, de ochtenden mistiger zijn, de buitenlucht frisser ruikt, de zon lager hangt en een oranje gloed afgeeft en de bomen de mooiste kleuren hebben.

Hoog tijd dus om terras en tuin in aangepaste herfst- en Halloweensfeer te brengen. Lees hier hoe je zelf een Halloweenpompoen kan maken!

Stap 1: Het juiste materiaal

Pompoenen zijn niet zo lastig te verkrijgen als je zou denken. Wij (ik en mijn mama) vonden de onze gewoon in de Colruyt. Misschien moelijker te vinden zijn de speciale pompoenattributen die mijn mama enkele jaren geleden op de kop heeft weten te tikken. Maar geen nood, u kan best een pompoen uithollen en kerven zonder de ‘Pumpkin Masters Scrapers Scoop’…



Je kan op de pompoen zelf een gezicht tekenen, maar eenvoudiger (zeker voor zij die niet zo bedreven zijn in de grafische kunsten, zoals ik) is het om te werken met een sjabloon. Typ maar eens ‘pompoen sjablonen’ of ‘pumpkin carving patterns’ in in Google en u vindt vast wel iets naar uw gading. Ik vond mijn 'Jack the Pumpkin King'-patroontje hier. Eventueel aanpassen aan het formaat van je pompoen en printen maar.

Stap 2: Een deksel maken

Teken langsheen de bovenkant van de pompoen met potlood een cirkel, met daaraan een ‘tand’, zodat je het deksel altijd juist kan terugzetten. Bestudeer eerst de vorm van je pompoen en bepaal waar je het gezicht wil hebben. Zorg ervoor dat de tand achteraan zit! Snij het deksel dan voorzichtig los langsheen de cirkel. Je kan dit doen met een keukenmesje, of een mini-zaagje.


Stap 3: Uithollen

Een pompoen is binnenin hol, draderig en met erg veel zaden. Alle draden en zaden moeten er onverbiddelijk uit. Daarna dun je ook de wanden uit. Dit kan je doen door met de lepel langsheen de wanden te schrapen. Met het vruchtvlees kan je later lekkere pompoensoep maken! Vergeet ook het deksel niet af te schrapen. De kant waar je tekening komt, moet ongeveer 2,5 cm dik zijn.



Stap 4: Sjabloon aanbrengen

Nadat de pompoen voldoende uitgehold is, even afspoelen onder de kraan en afdrogen. Knip daarna je sjabloon uit. Je kan het sjabloon met plakband vastkleven, maar makkelijker is het papier op je pompoen te spelden.

Prik daarna langsheen de randen van je sjabloon op telkens zo’n 0.5 cm van elkaar. Werk zo je hele sjabloon af en verwijder daarna het papier.

Stap 5: Sjabloon kerven

Het sjabloon staat nu mooi op de pompoen uitgestippeld. Zaag of snij nu de delen weg. Deze stap vereist enige nauwkeurigheid en concentratie, vooral als er wat detailwerk aan te pas komt. Rustig en geduldig werken is de boodschap. Duw de te verwijderen stukjes van binnenuit voorzichtig uit de pompoen.

Stap 6: Kaarsjes branden

Spoel en droog de pompoen. Smeer hem daarna langs binnen en buiten in met zonnebloemolie of arachideolie. Hierdoor gaat de pompoen mooi glimmen en kan je hem langer bewaren. Althans, volgens de Libelle... De effectiviteit ervan zal binnen enkele weken blijken...

Plaats 2 of 3 theelichtjes in de pompoen en griezelen maar!


zondag 9 oktober 2011

De Broers van Julienne

Bron foto: Zone 03
Ik wou dat mijn broer zo lekker kon koken, dan stond ik elke week minstens één keer bij hem op de stoep. Het is echter Julienne die dat geluk heeft.
Vorige donderdag ging ik er eten met J. en M. en hoewel ik al in biologische restaurants kwam waar biologisch synoniem stond voor 'kleine porties zodat jij, beste klant, niet dik wordt', zijn de broers van julienne erg gul met hun borden. En lekker zeg! Ik had een oosterse zalmstrudel met een thais stoofpotje in kokosmelk en rijst, J. had een Marokkaanse croute (bladerdeeg gevuld met couscous) en M. had een groentenstoofpotje met pasta.
Ook om mee te nemen én vlak in mijn buurt.
Beste Julienne en broers, ik ga nog meer bij jullie over de vloer komen. Wie in Antwerpen woont (en wie niet in Antwerpen woont), allen daarheen!

Kasteelpleinstraat 45
2018 Antwerpen

Secret Santa

Blogland is geweldig! Fascinerend hoe zich een hele gemeenschap kan vormen via het scherm van je computer van mensen die je nog nooit gezien hebt, maar bij wie je wel af en toe mee mag kijken in hun leven. Hoewel ik betwijfel dat mijn eigen blog zo vaak bezocht wordt zoals ik bij sommige anderen 'de deur platloop', participeer ik graag in de activiteiten die her en der in blogland georganiseerd worden. Ik ben nog altijd volop bezig aan mijn '10 in 2011', en hier staat alweer een andere sociale activiteit voor de deur: de Secret Santa!

Dankzij de organisatie van Tess krijg je de gelegenheid om een cadeautje te maken, kopen, samen te stellen, ... voor iemand uit blogland die je niet kent. Zelf krijg je op 20 december ook een cadeautje!
Iedereen stelt voor zichzelf een moodboard samen, zodat je de persoon voor wie je iets koopt toch een beetje kan leren kennen en het is een ideale gelegenheid om ook eens wat nieuwe blogs te ontdekken.

Kerstmis is sowieso al een gezellige tijd van het jaar, en dit jaar zal het er alleen nog beter op worden! Inschrijving en moodboard zijn verstuurd, en nu is het wachten op de gegevens van mijn 'slachtoffer'.

Meeeeeerry Christmas everyone!



woensdag 5 oktober 2011

Gisteren bij de schoenmaker

Ik: "Goedemiddag, ik kom mijn handtas ophalen."
Hij: "Heeft u een bonnetje bij?"
Ik: "Ja hoor!"
*rommel in handtas, doorzoek portefeuille*
Ik: "Hm, ik vind het niet. Momentje hoor. Ik ben dit weekend net van portefeuille veranderd" (niet gelogen)
Hij: "Oei, je hebt het toch niet in de vuilnisbak gesmeten!?"
*lacht*
Ik: "Nee nee, ik heb het nog. Daar ben ik 100 % zeker van, maar blijkbaar zit het nog in mijn andere portefeuille..."
Hij: "Tja, hoe ziet uw handtas eruit?"
Ik: "Euh...bruin..."
*Hij verdwijnt in het achterkamertje en komt terug*
Hij: "Tja, ik zie wel een bruine handtas liggen, maar zonder bonnetje kan ik eigenlijk niets meegeven hè. Kan je geen merk geven?"
Ik: "Ja, ik snap dat wel hoor. Eum... het is er één van den H&M"
*Hij verdwijnt in het achterkamertje en verschijnt in het deurgat met twee handtassen*
Ik: "Ja, 't is die linkse."
*Hij opent de handtas en ziet een labeltje van H&M*
Hij: "Je hebt geluk. Er hangt een labeltje in. Maar toch, zonder bonnetje kan ik niet zeker weten of dat uw handtas is hè."
Ik: "Jaja, ik snap dat wel. Kom ik later dan terug?"
Hij: "Nee nee, dat hoeft niet. Maar allé, normaal gezien doe ik dat niet zenne."
Ik: "Ik wil het gerust later komen binnen brengen."
Hij:"Nee nee. Maar ja, normaal kan ik zonder bonnetje niets meegeven. Ik heb al gehad dat er een meneer schoenen aanduidde in het rek en hij was niet zeker hè. Alle, 't is mijn verantwoordelijkheid hè. Ik ga het nummertje toch opschrijven. Als je dan nog eens iets binnenbrengt breng het dan mee."
*Hij geeft me mijn handtas*
Ik: "Bedankt hoor! Ik zal het bonnetje nog wel binnenbrengen!"

Nobel als ik ben wil ik thuis dat bonnetje gaan halen en het hem meteen komen brengen, om zowel zijn als mijn geweten te sussen, want ik ben niet graag een achteloze klant die onverschillig omspringt met haar bonnetjes.

Ik ga naar huis, zoek in mijn oude portefeuille, in twee andere handtassen en op alle andere mogelijke plaatsen. Geen bonnetje te vinden. Tiens...

Waar is mijn bonnetje?

zaterdag 1 oktober 2011

Antwerp pickers

Ik weet niet of u digitale tv hebt, en of u dan bij Belgacom of zijn tegenhanger Telenet zit, of u dan ook bij laatstgenoemde toevallig een abonnement heeft dat 'Docu & Lifestyle' heet (let trouwens op de subtiele afkorting van het woord 'documentaire') en of u dan ook toevallig af en toe eens naar History Channel kijkt.

Indien u 'ja' kan antwoorden op alle bovenstaande vragen, bent u misschien ook wel bekend met het programma 'American pickers'. Vooral het lief is een fervente fan van dit programma waarin twee enthousiaste Amerikanen (zijn er overigens andere?) oude schuren en donkere kelders van meestal gekke, oude mannen doorzoeken op waardevolle spullen die de normale mens 'rommel' zou noemen. Zij bieden dan vaak belachelijk hoge prijzen voor deze rommel en maken er een wedstrijdje van om ze nadien te verkopen en er zoveel mogelijk winst op te maken. Een nobel doel, om die 'verborgen schatten' te redden van de vergetelheid en ze nieuw leven in te blazen.

Het brengt me bij een fenomeen dat me de laatste week is opgevallen in mijn straat. Het huis tegenover ons (dat waarin wij vermoedden dat er een illegale weedplantage huisde) werd deze week onder handen genomen en ontmanteld door enkele Poolse arbeiders. Voor de gevel staat een container waar ze al hun afval in dumpen.
Nu ben ik niet echt het type mens dat uit verveling, nieuwsgierigheid of wantrouwen (of al die dingen bij elkaar) met arendsogen en ineengedoken achter het raam de straat in tuurt, maar nu viel me op dat er wel vaak mannen voorbij die container liepen en reikhalzend hun nek boven de rand staken.

Eén man fietste weg met een kruik over zijn arm getrokken en vandaag betrapte ik iemand die aan zijn fiets een heuse kar had gebonden waar hij kabels, houten plankjes en een heuse pompbak in kwijt kon. Hoe weten die mensen dat hier een container staat? Want wij wonen midden in de stad, maar in een rustige straat, waar weinig mensen écht moeten zijn. Wat doen die mensen met al die rommel die ze uit het puin tevoorschijn halen?

Zo'n aarden kruik zie ik nog wel gebruikt worden als bloempot in de tuin, maar versleten kabels of een roestige afwasbak? Hoe zou die man zijn huis er dan uitzien? Zou zijn vrouw (alweer) kwaad geweest zijn toen hij met al die spullen thuis kwam, nat in het zweet vanwege het fietsen met volgeladen aanhangkar? Schreeuwde ze (en in welke taal) waar ze die rommel alweer kwijt moesten en dat hij eens moest stoppen met overal vanalles te gaan zoeken? Hoe zou hij dan gereageerd hebben? Boos, of schouderophalend terwijl hij zijn nieuwe spullen aan zijn collectie voegde?

Hopelijk kan hij die spullen nieuw leven inblazen en zal hij er iets aan kunnen verdienen als hij ze verkoopt. Hij heeft ze immers kosteloos verkregen! Hij heeft er geen grauwe kelder voor moeten betreden, heeft niet over een prijs hoeven te onderhandelen met een verzamelaar die er grote emotionele waarde aan hechtte. Alle winst is geheel voor hem.
Misschien moeten die American pickers ook eens in Antwerpen in de containers komen roffelen...