Klein broertje

Normaal gezien kan ik mijn koopgedrag niet zo lang uitstellen. Als ik zeker weet (of soms ook niet zeker weet) dat ik iets wil, MOET ik het meteen kopen. Er is dan geen plaats voor rationaliteit of ik-zal-er-eens-een-nachtje-over-slapen, alleen zo'n gevoel van 'hebben, hebben, hebben' dat ik zelfs lichamelijk voel opborrelen. Het is geen schone eigenschap, die kapitalistische, materialistische en egoïstische koopdrang van mij. Daar ben ik me van bewust. Niettemin bezit ik ze, dus kan ik er maar beter voor uitkomen.
Dit gezegd zijnde ben ik behoorlijk trots op mezelf dat ik zo lang heb gewacht met het kopen van een overlock. Ik praat daar al over sinds vorige zomer en liet mij soms vanuit het niets de zin 'ik wil een overlock!' ontvallen. (Degenen die zich toen zorgen om mij maakten, dat was voor niets nodig...denk ik...)

Die overlock heb ik ondertussen al enkele weken, maar hij en ik hadden eerst wat quality time samen nodig voordat ik hem met de wereld wou delen. Mijn naaimachine heeft er dus een klein broertje bij (Brother 4234D)! Nu ja, klein...

De resultaten van onze quality time zal ik binnenkort wel eens laten zien. En ja, die boekenkast daar vanachter zal ik ook wel eens opruimen, beloofd...

En wat doet Mimi terwijl ik T-shirtjes en rokjes maak? Mijn goede wasmand inpalmen tiens...

Hipp(i)e Aidyn

Als neefje Aidyn niet scoort in deze outfit, dan moeten zijn lange blonde haren en blauwe ogen maar het werk doen...

Het hemdje is het Apple-patroontje uit de Ottobre 3/2010, dat u ook al hier, hier of hier zag (eigenlijk zo'n beetje overal in naaiend blogland, want dit patroontje is een geschenkje uit de hemel, want mooi en helemaal niet zo moeilijk). Als u dat zelf ook eens wil proberen, lees dan zeker de tips van mamasha!

Wie vaak blogs leest, had natuurlijk de broek al herkend. Het is de Jacobbroek, waarvan het patroontje werd verkocht voor het goede doel Van Katoen. Ik dacht dat ik ergens had gelezen dat je dat nu gratis kon krijgen?? Ik ging voor een full option met rits en al! Goed dat ik net een broek had leren maken in de naailes. Het ontstaan ervan leest u hier. Andere Jacobbroeken zijn hier of hier te bewonderen. Ik had ergens een heel erg mooie gezien op een blog, maar die vind ik nu natuurlijk niet meer terug. U zal het met deze moeten doen...

Make-it-workshop

Als u hier af en toe eens over de vloer komt, dan weet u dat ik werk in de uitgeverij die de broedplaats van MmeZsaZsa's "Allemaal rokjes" is. Als u hier niet af en toe eens over de vloer komt, wel..., dan weet u dat nu. En als u niet weet wat een MmeZsaZsa of een "Allemaal rokjes" is, dan kan u dat hier allemaal lezen.

Toen het boek pas verschenen was, verschenen ook her en der op de bureaus van mijn collega's steeds meer "Allemaal rokjes" boeken. Zelfs op die van de mannen... Tijdens een middagpauze verzuchtte iemand dat stap 1 (het kopen van het boek) nu wel gezet was, maar dat stap 2 (ook effectief zelf een rokje maken) toch maar op zich liet wachten.

Dus dacht ik bij mezelf (en dat dacht ik luidop daar in de eetzaal): "Ik zal eens een workshop organiseren hier op het werk om een rokje te maken." Ik lachte er maar wat bij, want serieus, ik zou eens een workshop gaan geven zeker?!

Maar de reacties waren nogal enthousiast en dus bevond ik me een maand later, na het werk in onze eetzaal, omringd door 8 vrouwelijke collega's en hun naaimachine. Ik ging hen op twee avonden leren om het wikkelrokje van MmeZsaZsa te maken.

Slik! Als u nu denkt dat ik, Project Runway-gewijs, als een elegante Tim Gunn, de kin ondersteunend op de hand, langzaam door de kamer struinde met bedenkelijke blik en af en toe wuivend met de hand "carry on people!" uitriep, dan heeft u daar niet zo'n geheel correct beeld van.

Ik vloog eerder van hier naar daar, van de ene collega naar de andere, want daar zat de draad weer verstrikt in de naaimachine, en oh... daar weet iemand niet hoe dat ene stukje in het andere past, en daar is iemand die al bijna verkeerd aan het knippen is! De haren wild, de voeten pijn en het zweet in de oksel, kan ik moe en voldaan toch zeggen dat ik 8 collega's hielp een rokje te maken, en dat voelt toch behoorlijk goed...

Twee avonden zijn klaarblijkelijk nét iets te kort om uit het niets en als beginneling een rokje te maken (vele rokjes bleven in de workshop onomgezoomd), dus foto's van het resultaat moet ik u helaas verschuldigd blijven, maar hier alvast een sfeerbeeld...

"Make it work!"