maandag 22 januari 2018

Ik verhuis. Ga je mee?

De sprong is eindelijk gemaakt.

Mijn blog verhuist naar Wordpress en is nu terug te vinden op evischrijft.be.

Kijk nog niet teveel rond, want ik ben nog wat aan het decoreren, maar ik ben wel al te volgen via Bloglovin!

Hopelijk tot snel op evischrijft.be!


vrijdag 5 januari 2018

2017, het jaar van de uitstapjes

Al bij al was 2017 een relatief rustig jaar. Geen grote veranderingen, maar wel veel kleine momenten, uitstapjes en pogingen om rust te vinden in een leven met twee kinderen.

Het jaar werd alvast goed ingezet met een gemoedelijke Oudejaarsavond met vrienden en gourmet in de Ardennen. Op 1 januari wakker worden met dit en het jaar kon eigenlijk al niet meer stuk.


2017 was het jaar waarin Marie leerde lopen ...


... en transformeerde van deze baby in deze peuter.


Vooral in het voorjaar gingen F. of ik vaak alleen weg met Emil om Marie thuis wat rust te gunnen. Want 2017 was ook het jaar waarin ik aanvaardde dat onze zoon nu eenmaal vaak erg hevig kan zijn en dat ik dat niet altijd op zijn leeftijd of de vermoeidheid moet steken. Zijn enthousiasme hoort bij hem en is evenzeer een deel van hem als die andere, zachte kant die hij gelukkig ook nog heeft. Dus ging ik wel eens met hem zwemmen en daarna spaghetti eten of installeerde F. hem in het fietsstoeltje om te gaan fietsen in Kruibeke.


In mei was er het allereerste schooloptreden van Emil en stond ik met tranen in de ogen en een glimlach op mijn gezicht te kijken naar mijn dansende discozoon.


In de zomer gingen we op vakantie naar Zweden en Denemarken. Dat was vermoeiend, maar zoals verwacht zijn alle moeilijke momenten alweer vergeten en denken we nu alleen nog maar "Amaai, dat was een leuke vakantie!".


Ik documenteerde alles mooi op mijn blog en ga dat af en toe eens terug lezen als ik in vakantiestemming wil geraken:


Onze kinderen (en wij) zijn graag buiten, dus maakten we in 2017 veel mooie wandelingen.

Onder andere, in het provinciedomein Het Vinne in Zoutleeuw.


Doorheen de landloperskolonie in Wortel.


In het bos van Oud-Heverlee.


Rond het kasteel in Alden Biesen.


In het Mastenbos in Kapellen.


Of de Roomackerroute in Tielrode. Om er maar een paar te noemen.


We picknickten ook een keertje in het park van Brasschaat. Dat park is zo'n beetje een tweede thuis voor ons omdat F.'s ouderlijk huis er niet zo ver vanaf ligt en we er vroeger zowat elke week kwamen in de tijd dat we nog niet samenwoonden. Het is ook een park dat alles heeft: een leuke speeltuin, een bossig stuk, open weiden, veel en goede horeca in de buurt... Goede voornemen voor 2018: vaker gaan picknicken.


2017 was ook het jaar waarin ik eindelijk terug wat meer boeken kon lezen!


Naast de vele kleine uitstapjes en korte wandelingen in onze buurt, trokken we soms ook wat verder in onze zoektocht naar innerlijke vrede.

Zo gingen we naar de kasteelfeesten in Horst.


En zagen we, in tegenstelling tot vorig jaar toen de weersomstandigheden niet gunstig genoeg waren, de ballonnen opstijgen in Sint-Niklaas. En miste Emil alles omdat hij in slaap viel.


Voor mijn verjaardag in april plande F. een verrassingsweekend met een overnachting in het Radisson Blu Hotel in Spa, omdat ik al lang eens in peignoir de lift naar het zwembad wou nemen én een overnachting en bijhorende wandeling in de prachtige Voerstreek.


In het najaar logeerden we in een trein.


We gingen naar Bokrijk.


En ook naar het domein van Han-sur-Lesse.


Voor Emils verjaardag trakteerden we hem op een koude Eftelingdag waarop ik een hele dag handschoenen droeg en bijgevolg weinig foto's nam.


We leerden dit jaar ook dat, wat Emil betreft, ijsjes altijd een lifesaver zijn! Altijd.


En last but not least, mocht ik voor de derde keer meter worden, van mijn neefje Mats.


Er waren ook nog veel bezoekjes aan de Zoo (ecocheques well spent), redelijk wat heerlijk kinderloze tijd met de man van mijn leven en uitstapjes met mijn mama, met of zonder de kindjes (wat eigenlijk altijd resulteerde in goed eten en goed drinken).


In 2018 dus meer van dat en liefst ook een paar gezellige binnenzitdagen. Rustig binnen blijven, werkpuntje voor onze onrustige kroost in het nieuwe jaar.

En aan al wie hier kwam lezen in 2017, een hart vol dankbaarheid en drie zelf te kiezen wensen voor 2018!