Het toilet wou ik in hetzelfde paars schilderen als de gang, maar halfweg besefte ik dat dit misschien toch net iets te donker zou worden. Dus stopte ik. En bleef het toilet 3 jaar lang (!) half paars en half flets, misselijkmakend groen.
Ja, lelijk, ik weet het.
Maar vreemd genoeg word je daar stilaan aan gewend (hoewel ik mij altijd had voorgenomen dat nooit te worden als het op ons interieur aankwam!). Tot het mij onlangs weer erg hard begon op te vallen en het mij steeds meer begon te irriteren. Tijd voor verandering! Geen loze afspraken met mezelf deze keer van "ik zal wel eens verf kopen" en dat dan gewoonweg niet doen. Nee! Gewoon naar de winkel gaan en verf kopen! Ik zocht een leuke poster op het internet om op te hangen, om als stimulans te dienen en gisteren kocht ik de verf. Man, verf is duur trouwens?! Ik was dat alweer vergeten...
Misschien komt het omdat ik binnenkort een afspraak moet maken met de oogarts, dat ons toilet er ineens uitziet als een oogartsenkabinet. Alles begon met de poster die ik hier vond. De zijmuren en het plafond (dat ook groen was!) werden leliewit en de achterwand is de kleur 'Turkse steen' van Levis. Wie kan de kleine lettertjes lezen?
Omdat ik terwijl wel een hongerke aan 't kweken was van al dat zwoegen, maakte ik tussendoor ook nog wat appelflappen, naar het recept van Sofie Dumont uit 'Goe gebakken'. Therapeutisch, dat kneden!
Erg lekker, hoewel ik de gist toch nog erg proef doorsmaken. Misschien is het iets dat ik verkeerd heb gedaan? Niettemin de moeite om eens te proberen, want het is echt niet moeilijk!
Het receptje voor de appelflappen is hier te vinden. Ons toilet is te bezichtigen na afspraak.