zondag 29 april 2012

Multitasken

Toen wij hier drie jaar geleden in ons appartement kwamen wonen, hebben we zo goed als elke kamer geschilderd: de hal, het bureau (2 x), de woonkamer, de eetkamer, de keuken, de gang en de slaapkamer werden allemaal onder handen genomen. Alleen de berging en de badkamer bleven buiten schot. Het toilet was het laatste project. Maar zoals dat zo vaak gaat met langdurige projecten, die word je een beetje beu. Het toilet was door de vorige huurders geschilderd in een flets groen, waarmee zij ook alle andere kamers hadden beklad en die het statige herenhuisgehalte van het appartement geen eer aan deed. Ik werd een beetje misselijk van die kleur, dus verdween die in alle andere kamers snel onder een verse laag verf.
Het toilet wou ik in hetzelfde paars schilderen als de gang, maar halfweg besefte ik dat dit misschien toch net iets te donker zou worden. Dus stopte ik. En bleef het toilet 3 jaar lang (!) half paars en half flets, misselijkmakend groen.


Ja, lelijk, ik weet het. 

Maar vreemd genoeg word je daar stilaan aan gewend (hoewel ik mij altijd had voorgenomen dat nooit te worden als het op ons interieur aankwam!). Tot het mij onlangs weer erg hard begon op te vallen en het mij steeds meer begon te irriteren. Tijd voor verandering! Geen loze afspraken met mezelf deze keer van "ik zal wel eens verf kopen" en dat dan gewoonweg niet doen. Nee! Gewoon naar de winkel gaan en verf kopen! Ik zocht een leuke poster op het internet om op te hangen, om als stimulans te dienen en gisteren kocht ik de verf. Man, verf is duur trouwens?! Ik was dat alweer vergeten...

Misschien komt het omdat ik binnenkort een afspraak moet maken met de oogarts, dat ons toilet er ineens uitziet als een oogartsenkabinet. Alles begon met de poster die ik hier vond. De zijmuren en het plafond (dat ook groen was!) werden leliewit en de achterwand is de kleur 'Turkse steen' van Levis. Wie kan de kleine lettertjes lezen?


Omdat ik terwijl wel een hongerke aan 't kweken was van al dat zwoegen, maakte ik tussendoor ook nog wat appelflappen, naar het recept van Sofie Dumont uit 'Goe gebakken'. Therapeutisch, dat kneden!


Erg lekker, hoewel ik de gist toch nog erg proef doorsmaken. Misschien is het iets dat ik verkeerd heb gedaan? Niettemin de moeite om eens te proberen, want het is echt niet moeilijk! 

Het receptje voor de appelflappen is hier te vinden. Ons toilet is te bezichtigen na afspraak.


maandag 9 april 2012

Tuk op tricot

Niet lang na mijn vorige blogbericht was er een stoffenverkoop van Fragile, toevallig niet ver vanwaar ik woon en werk. Ik nam een halve dag verlof om niet volledig uit de boot te vallen, want het was tenslotte ook de eerste stoffenverkoop waar ik naartoe ging. Blijkbaar was er na een halve dag al heel wat verdwenen, maar ik kon toch nog 2 x 2 meter stof bemachtigen. Een zwarte met blauwe bolletjes en een zwarte stof met kleurige bloemen.

Met de handleiding die ik hier vond, ging ik meteen aan de slag aan mijn eerste tricotkleedje ooit. Een jaar eerder had ik mij daar al eens aan gewaagd, met een ultradunne tricot en een slechte naaimachine, dus die blunder was ik nog niet zo lang te boven gekomen. Maar ondanks het gebrek aan overlock, dacht ik het erop te wagen met mijn gewone naaimachine! Nu ja, die overlock, die komt er binnenkort wel, want af en toe werd mijn naaimachine (voor het eerst ooit) weerbarstig! De draad dunde uit en knakte steeds bij de stretchsteek en mijn stof werd bij momenten ruw in de machine getrokken, met gaatjes in mijn tricot tot gevolg. Ik kan u vertellen dat er nogal wat werd afgevloekt! Maar uiteindelijk bleek die tricot niet de horror te zijn waarvan ik angstig hoorde fluisteren sinds ik anderhalf jaar geleden ben beginnen naaien. Een beetje zelfvertrouwen, meer heb je eigenlijk niet nodig (wat ook helpt is de tricot-handleiding van Mamasha).



Ik vind die stof eigenlijk niet zo heel mooi, maar begon hiermee als een soort testkleedje, voor moest dat trictotexperiment compleet mislukken. Maar nu komt dat tweede kleedje er natuurlijk niet meer van...

Helemaal gebeten door de tricotmicrobe ontleedde ik daarna een oud T-shirtje dat als gegoten zat, maar waarvan de oksels na menig zwetende zomerdag niet meer proper te krijgen waren. Maar dat is voor de volgende keer, want ik heb daar nog veel meer over te vertellen en ik heb nog geen foto's en één van de twee T-shirts die ik maakte heeft zelfs nog geen mouwen. Ik loop een beetje vooruit op de feiten.

Ondertussen droom ik wel al wat van die overlock...