Multitasken

Toen wij hier drie jaar geleden in ons appartement kwamen wonen, hebben we zo goed als elke kamer geschilderd: de hal, het bureau (2 x), de woonkamer, de eetkamer, de keuken, de gang en de slaapkamer werden allemaal onder handen genomen. Alleen de berging en de badkamer bleven buiten schot. Het toilet was het laatste project. Maar zoals dat zo vaak gaat met langdurige projecten, die word je een beetje beu. Het toilet was door de vorige huurders geschilderd in een flets groen, waarmee zij ook alle andere kamers hadden beklad en die het statige herenhuisgehalte van het appartement geen eer aan deed. Ik werd een beetje misselijk van die kleur, dus verdween die in alle andere kamers snel onder een verse laag verf.
Het toilet wou ik in hetzelfde paars schilderen als de gang, maar halfweg besefte ik dat dit misschien toch net iets te donker zou worden. Dus stopte ik. En bleef het toilet 3 jaar lang (!) half paars en half flets, misselijkmakend groen.

Ja, lelijk, ik weet het. 

Maar vreemd genoeg word je daar stilaan aan gewend (hoewel ik mij altijd had voorgenomen dat nooit te worden als het op ons interieur aankwam!). Tot het mij onlangs weer erg hard begon op te vallen en het mij steeds meer begon te irriteren. Tijd voor verandering! Geen loze afspraken met mezelf deze keer van "ik zal wel eens verf kopen" en dat dan gewoonweg niet doen. Nee! Gewoon naar de winkel gaan en verf kopen! Ik zocht een leuke poster op het internet om op te hangen, om als stimulans te dienen en gisteren kocht ik de verf. Man, verf is duur trouwens?! Ik was dat alweer vergeten...

Misschien komt het omdat ik binnenkort een afspraak moet maken met de oogarts, dat ons toilet er ineens uitziet als een oogartsenkabinet. Alles begon met de poster die ik hier vond. De zijmuren en het plafond (dat ook groen was!) werden leliewit en de achterwand is de kleur 'Turkse steen' van Levis. Wie kan de kleine lettertjes lezen?

Omdat ik terwijl wel een hongerke aan 't kweken was van al dat zwoegen, maakte ik tussendoor ook nog wat appelflappen, naar het recept van Sofie Dumont uit 'Goe gebakken'. Therapeutisch, dat kneden!

Erg lekker, hoewel ik de gist toch nog erg proef doorsmaken. Misschien is het iets dat ik verkeerd heb gedaan? Niettemin de moeite om eens te proberen, want het is echt niet moeilijk! 

Het receptje voor de appelflappen is hier te vinden. Ons toilet is te bezichtigen na afspraak.

Tuk op tricot

Niet lang na mijn vorige blogbericht was er een stoffenverkoop van Fragile, toevallig niet ver vanwaar ik woon en werk. Ik nam een halve dag verlof om niet volledig uit de boot te vallen, want het was tenslotte ook de eerste stoffenverkoop waar ik naartoe ging. Blijkbaar was er na een halve dag al heel wat verdwenen, maar ik kon toch nog 2 x 2 meter stof bemachtigen. Een zwarte met blauwe bolletjes en een zwarte stof met kleurige bloemen.

Met de handleiding die ik hier vond, ging ik meteen aan de slag aan mijn eerste tricotkleedje ooit. Een jaar eerder had ik mij daar al eens aan gewaagd, met een ultradunne tricot en een slechte naaimachine, dus die blunder was ik nog niet zo lang te boven gekomen. Maar ondanks het gebrek aan overlock, dacht ik het erop te wagen met mijn gewone naaimachine! Nu ja, die overlock, die komt er binnenkort wel, want af en toe werd mijn naaimachine (voor het eerst ooit) weerbarstig! De draad dunde uit en knakte steeds bij de stretchsteek en mijn stof werd bij momenten ruw in de machine getrokken, met gaatjes in mijn tricot tot gevolg. Ik kan u vertellen dat er nogal wat werd afgevloekt! Maar uiteindelijk bleek die tricot niet de horror te zijn waarvan ik angstig hoorde fluisteren sinds ik anderhalf jaar geleden ben beginnen naaien. Een beetje zelfvertrouwen, meer heb je eigenlijk niet nodig (wat ook helpt is de tricot-handleiding van Mamasha).

Ik vind die stof eigenlijk niet zo heel mooi, maar begon hiermee als een soort testkleedje, voor moest dat trictotexperiment compleet mislukken. Maar nu komt dat tweede kleedje er natuurlijk niet meer van...

Helemaal gebeten door de tricotmicrobe ontleedde ik daarna een oud T-shirtje dat als gegoten zat, maar waarvan de oksels na menig zwetende zomerdag niet meer proper te krijgen waren. Maar dat is voor de volgende keer, want ik heb daar nog veel meer over te vertellen en ik heb nog geen foto's en één van de twee T-shirts die ik maakte heeft zelfs nog geen mouwen. Ik loop een beetje vooruit op de feiten.

Ondertussen droom ik wel al wat van die overlock...

Allemaal rokjes

Ik had u een rokblog beloofd en een rokblog krijgt u. U krijgt zelfs in chronologische volgorde alle rokjes te zien die al ooit (afgewerkt) van onder mijn naaimachine zijn gerold. Allemaal, behalve deze hier, want die heeft u (misschien) al eens gezien. Rokje nummer 1 was dat, zonder blinde rits, zonder beleg en bovenaan afgewerkt met een biais. Voor wie dit Chinees is, zo ziet dat er dan uit:

Niet zo heel netjes dus, maar dit stukje zit dan ook strategisch verborgen onder een truitje. Na rokje nummer 1 volgde in de zomer rokje nummer 2, in aarbeienmotiefje en onderaan afgewerkt met een opgestikt lintje.

Maar ook hier geen blinde rits en een niet echt propere afwerking, maar eigenlijk is er geen kat die dat ziet (afgezien van die rits misschien). Alleen voel ik me in dat stofje eigenlijk maar 10 jaar oud...

Rokje nummer 3 was blauw en had bolletjes en werkte ik af met een versiering die ik elders op een blog had gezien (excuses, ik weet totaal niet meer waar). In ieder geval had zij het idee zelf 'gestolen' van één of ander rokjesmerk dat van die versiering hun handelsmerk had gemaakt. Soms twijfel ik of mijn heupen er niet te breed uitzien in deze rok, omdat die toch wel serieus geaccentueerd worden. Wat denkt u daar eigenlijk van?

Het patroon is  er eentje van Burda (nr. 8176) trouwens, voor de liefhebbers.

Ik moet hem alleen nog eens strijken precies...

Rok nummer 4 is eigenlijk de rok waar ik het meest tevreden over ben en die ik ook het vaakst draag. Vanaf hier is de afwerking ook beter en alleen maar blinde ritsen (of halfblind in sommige gevallen...)! Het is een patroon uit de Knipmode dat in blogland nogal populair is (ontdekte ik achteraf). Andere maaksels hiervan kan u hier, hier of hier ontdekken. Achteraf bekeken had ik die plooi liefst een eindje dichtgestikt, want nu hangt die zo open als ik ga zitten of gebruik maak van mijn zakken. De rode knoopjes zijn strategisch geplaatst op plekjes waar de stof een beetje trok, maar dat moet ik er misschien maar niet bij vertellen. Euh... die knoopjes zijn dus louter ter versiering! De stof is blauwe polyester en dat kreukt zo niet gelijk een katoenen rok (want daarvan krijg ik het op mijn zenuwen).

 

Rok nummer 5 is mijn naailesrok en omdat ik nog helemaal in de ban was van stolpplooien, koos ik ook daar voor een plooi, deze keer in een groene polyester. We vertrokken in de naailes vanuit een rechte rok, op maat getekend, maar uiteindelijk bleek het eindresultaat nog een maatje te groot te zijn en past de rok ook niet zo mooi aan (kijk maar naar die bolling aan mijn linkerkant, dat is dus níet mijn heup hè...). Die plooi ziet er echter verdomd goed uit...

Rok nummer 6 is de laatste creatie en maakte ik in een glanzende rood-witte-bolletjesstof van Julija's shop. De voorkant versierde ik met een knopenpat. Als jullie binnenkort allemaal het boek van Mme ZsaZsa kopen, dan weten jullie ook hoe je dat doet, want dat wordt daar allemaal stap voor stap in uitgelegd! Eigenlijk is dat iets keisimpel voor toch een mooi resultaat.

Voor deze rok vertrok ik van hetzelfde patroon van de Knipmode, liet de zakken weg, deed de nodige aanpassingen voor het knopenpat en maakte hem 5 cm wijder onderaan. Toch is dit rokje niet zo zwierig als ik gehoopt had, maar het is wel een ideaal zomerrokje lijkt me.

En nu wil ik graag een kleedje maken, in tricot of zo! De oh zo gevreesde tricot, waar ik me ooit al aan waagde en het gauw weer opgaf! Wat gaat dat geven!?

MmeZsaZsa's redacteur

Wie naait en een blog heeft, kent haar zeker. Wie naait en op het Internet surft vast ook en wie alleen maar naait en niet zo actief is op het wereldwijde web heeft haar naam vast ook al wel eens horen vallen. MmeZsaZsa is de blogster aller bloggers onder de naaisters, het lichtend voorbeeld, de 'naai-mama' (hoewel dat een beetje vreemd in de oren klinkt). MmeZsaZsa, u weet het of u weet het niet, brengt in maart haar eerste boek (jaja, eerste, want ik hoop dat er nog meer zullen volgen!?) uit met allemaal rokjes, zowel voor kinderen als voor vrouwen.

Toevallig wordt dat boek uitgegeven in de uitgeverij waar ik werk en toevallig ben ik daar redacteur en toevallig ben ik de enige in het hele bedrijf die naait en toevallig hebben ze mij (mij!)gevraagd om MmeZsaZsa's boek op inhoud te controleren, waarmee ik officiëel 'haar redacteur' word. Ik krijg dan al meteen van die beelden in mijn hoofd zoals je in films schrijvers wel eens hoort praten over hun 'editor', die hun boek mee vormt geeft en die vermeld wordt in het dankwoord, want 'without my editor this book was not possible'.
Nu ja, zo ingrijpend zal mijn invloed nu ook weer niet zijn (terug met de voetjes op de grond...), maar ik ben al ongelooflijk blij dat ik als één van de eersten het volledige boek van MmeZsaZsa in handen krijg en dat ik dan nog met kritische blik moet pieren naar foutjes die over het hoofd zijn gezien.

Als jullie binnen twee maanden MmeZsaZsa's boek in handen houden en een foutje ontdekken weten jullie bij wie jullie mogen komen klagen...

Laat ik afsluiten met een welgemeende JOEHOE!!

Geluk zit in de kleine dingen...

... zoals het opruimen van de kerstversiering en bloemetjes kopen voor jezelf...

10 in 11: het verdict

Het begon in januari van dit jaar met goede voornemens: als pas beginnende naaister 10 projecten tot een goed einde brengen voordat 2011 alweer voorbij zou zijn en daar verslag van uitbrengen op deze blog.
 
Dit was mijn lijstje en hoe ik het ervan af heb gebracht:

1. Een nieuwe hoes maken voor mijn naaimachine. De vorige ziet er namelijk nogal vies uit en is ook gerafeld aan de onderkant. Tijd voor vernieuwing!
Aan de hoes was ik begonnen, maar halverwege ging er iets mis waardoor het ding maandenlang in de kast bleef liggen tot ik in de zomer een gloednieuwe naaimachine kocht die in het bezit was van een stevige, plastic afdekhoes. Exit stoffen hoes richting vuilnisbak....

2. 'Iets' maken voor de nieuwe baby van een goede vriendin. Momenteel is zij nog hoogzwanger en zwijgt als het graf over het geslacht van die ongetwijfeld roze wolk van een baby. Bovendien leest zij dit hier wellicht ook, dus wat ik precies maak blijft (net zoals het geslacht) voorlopig nog een goed bewaard geheim!
Gelukt! Daarover alles hier te lezen.



3. Bovengenoemde baby heeft ook een zusje in de persoon van mijn allerliefste nichtje. Zij krijgt dit jaar een mooi jurkje van haar tante.
Gelukt! Dankzij het geweldig mooie patroon van Riet. The-making-of is hier te vinden.



4. Voor mezelf maak ik een pyama. Kort of lang, dat heb ik nog niet beslist!
Gelukt, in de naailes. Alleen jammer dat de pyama te groot is en ik de stof beugezien ben. Maar allez vooruit, hier een foto van de verrimpelde pyama.

5. Omdat het lief er al héél lang over zaagt... ook ineens maar een pyama voor hem.

Niet gelukt. De stof ligt in de kast, het patroon is klaar om wat aangepast te worden, maar toch gebeurt er niets. Misschien iets voor volgend jaar?

6. Aangezien ik in september vermoedelijk aan een tweede module in de naailes begin, hoop ik voor mezelf een rok te kunnen maken. Dus, met of zonder begeleiding, dit jaar maak ik een rok voor mezelf!
Meer dan gelukt. Na rok 1 kwamen rok 2 (rood met aarbeienmotiefje), rok 3 (blauw met witte bolletjes) en rok 4 (uit blauwe polyester mét zakken). Rok 5 (groen) is bijna klaar in de naailes en rok 6 (rood) is thuis in de maak. Verwacht u binnenkort aan een rokblog.



7. Al dat naaigeweld vraagt ook om een gezellig plekje in ons appartementje om dat allemaal te verwezenlijken. In 2011 creëer ik een gezellig naaihoekje, ook weer voor mezelf...
Gelukt! Alles mooi bij elkaar op een bureautje naast de boekenkast! Ik zou liever ooit een plekje hebben aan een groot raam met een mooi uitzicht, maar voorlopig zit ik daar goed in mijn hoekje.



8. Recent heb ik leren breien en hoewel ik niet echt het engelengeduld heb dat daarvoor nodig is, wil ik dit jaar een sjaal breien.
Niet gelukt. Breien is helaas niet voor mij weggelegd...

9. Om toch nog wat ruimte te laten voor plotse invallen, las ik hier ook één verrassingsprojectje in! U weet nog niet wat het is, ik weet nog niet wat het is. Laat het een ingeving van het moment zijn!
Gelukt. Het knisperdoekje voor Aidyn, het rokje voor Sterre, stoffen tasjes, de verschoningsmat voor de baby van de buren, ...



10. Omdat het er in 2010 niet van is gekomen, wil ik graag dit jaar wat kerstdecoratie maken voor in de kerstboom.
Euh... gelukt? Ik heb welgeteld één kerstdecoratieding gemaakt: een geborduurd gingerbread-koekje dat nu een beetje zielig en moederziel alleen in de doorgang van de salon naar de eetkamer hangt. Volgend jaar volgen er nog (misschien...).

En nu zal ik maar eens iets nieuws maken zeker?

Secret Santa - De Verlossing

Twee maanden geleden schreef ik me in voor Secret Santa. Het concept is eenvoudig: bezorg iemand in blogland tegen 20 december een cadeautje via de post en ontvang er zelf ook eentje. Tja, daar móet je wel aan meedoen niet?

Toen ik de gegevens van 'mijn slachtoffer' via mail aankreeg, was ik heel enthousiast, want het was een blog die ik tot dan toe nog niet ontdekt had. Maar een cadeautje bedenken voor iemand die je niet kent (zelfs al heeft die persoon een lijstje gemaakt van dingen ze leuk vindt) was uiteindelijk toch moeilijker dan ik dacht. Het budget ligt immers ook rond de 10 euro en ik wou niet één, maar vele kleine cadeautjes geven. Stress!!

Gelukkig was er niet veel later een boekenverkoop op mijn werk, waar ik een Franstalig, landelijk interieurboek op de koop wist te tikken voor een luttele 1 euro (Jaja, bij een uitgeverij werken is wel plezant ...). Dat trof, want ik was de Secret Santa voor Nathalie, die in Wallonië woont en een tweetalige blog heeft. Toevallig hield Nathalie wel van landelijke interieurstijl, dus toen ik dat boek vond begon zich een idee te vormen in mijn hoofd.

Dit is het uiteindelijk geworden: een Kerst-verwenpakketje bestaande uit het interieurboek, een zakje Kersthee, kerstchocolade, een geurkaarsje met winterkruiden en een zelfgemaakte shopper om dat allemaal mooi bij elkaar te houden. Hopelijk ben je er blij mee Nathalie! Geniet ervan!

Toen mijn Secret Santa pakje de deur uit was, begon ik wel érg benieuwd te worden naar mijn eigen Secret Santa. Op woensdagavond ging ik met vriendinnen naar een theatervoorstelling. Toen ik terug thuis kwam, stond het lief me op te wachten aan de deur met een groot pak in zijn handen! Mijn Secret Santa was aan de deur afgeleverd! Ik kon me nog net genoeg bedwingen om eerst een foto van het pakje te maken.

Maar die verpakking werd al snel opengescheurd. Ik ben nu eenmaal niet zo'n persoon die geduldig plakbandje per plakbandje losmaakt. Het kaartje dat erbij zat had me al té nieuwsgierig gemaakt, want het zei dat mijn cadeautje in de richting van 'Scandinavisch design en boeken' was gegaan.

Het eerste wat me tegemoet kwam toen toen ik het pak openmaakte, was de geur. De geur die ik herkende van de boomhut in Frankrijk waar we deze zomer logeerden.

Toen kwamen er twee grote, houten letters tevoorschijn die ik als boekensteun kan gebruiken of gewoon ter decoratie op de kast kan plaatsen! Bedankt Ilse, ik ben er echt ongelooflijk blij mee!